Het fantastische 2013 kon ik op een ontspannen manier afsluiten tijdens de kerstcorrida in het Limburgse Meeuwen. Ik liep er vooral om manager Marc Corstjens een plezier te doen en eigenlijk ook een beetje omdat ik erg graag op de weg loop. Samen met mijn Atletiek Vlaanderen collega de laatste ronde ingaan was het plan. Spurten tegen Pieter-Jan is nooit een cadeau en dat is ook gebleken! Toch tevreden met mijn tweede plaats daar en mooie prikkel in mijn relatieve rustperiode. Drie dingen heb ik onthouden: PJ aan de meet is een beest, toffe sfeer in Meeuwen en Yannick Michiels heeft ballen aan zijn lijf. Voila, dat was Meeuwen!

31/12/2013, tijd om even terug te blikken op een fantastisch jaar voor mij! Enkele nieuwigheden zorgden voor een positieve spiraal in mijn leven. Begin januari volgde ik een cursus Transcendente Meditatie, of afgekort ook wel TM. Deze meditatie techniek moest ervoor zorgen dat ik meer tot rust zou komen en dat mijn lichaam niet steeds opnieuw ging blokkeren op belangrijke momenten door onderbewuste stress. Ook het feit dat ik steeds meer de connectie met trainer Raymond van Paemel kon vinden zorgde voor een belangrijke 'meer-factor' in mijn loopcarrière. In het verleden trok ik steeds mijn plan op basis van schema's. Na een inloop periode eind 2012, kon ik de 'trainer-atleet-relatie' met Raymond meer en meer gaan uitbouwen, met sterke resultaten als gevolg. Ook de gedachte om mijn sport meer en meer vanuit mijn eigen wil, en niet vanuit de wil van anderen te beoefenen geeft mijn visie omtrent topsport enigszins veranderd. Klinkt misschien allemaal raar en eigenaardig, maar eigenlijk is het heel erg simpel! Prestaties komen eruit, weliswaar allemaal op z'n tijd, wanneer je met je plezier je sport beoefent. Zolang je de opofferingen voor de sport kunt maken zonder ergernissen, kun je blijven groeien tot de atleet die je werkelijk van binnenuit wil worden.

Ieder jaar drie doelstellingen opmaken is het maximum om te kunnen blijven 'pieken'. Mijn doelstellingen maak ik altijd bekend bij het begin van het seizoen, die voor 2014 staan ook al een tijdje genoteerd op mijn lijstje en geef ik binnenkort mee. Ook al zijn daar niet veel geheimen meer rond!




Die van 2013 waren ook duidelijk:
 - Medaille BK XC Stene;
 - Sub 13'35" op 5000m (TV) en sub 3'45" op 1500m;
 - Top 20 EXC Belgrado (TV).

Met mijn Belgische XC titel, 13'34" - 3'43" en mijn 9de plaats in Belgrado mag ik stellen dat mijn seizoen meer dan geslaagd is, niet?! Zet daarbij mijn CrossCup zege en onze zilveren plak in Belgrado, jah, dan heb je een super jaar achter de rug!

Allemaal heel erg mooi, maar wij werken gewoon rustig verder! Stap voor stap! We nemen zoals we altijd al deden onze tijd, de tijd om voorzichtig te groeien tot de atleet die ik wil worden!

Dit alles zou niet zijn gelukt zonder de steun die ik het afgelopen jaar heb mogen ondervinden! Altijd cliché op het einde van het jaar, maar daarom niet minder gemeend! Jullie zijn voor ons, sporters, van primordiaal belang! Bedankt Elise (volgend jaar Mevr. Cappelle-Naert), zonder jou zou me dit nooit zijn gelukt! Bedankt aan mijn ouders (Martine en José), mijn schoonouders (Mieke en Rik), mijn (schoon)zussen, familie en vrienden. Bedankt trainingsmakkers waarmee ik kilometers heb afgehaspeld en bedankt aan alle mensen die zoveel voor mij hebben betekend in 2013. 

Bedankt sponsors Topsport Vlaanderen, Nike Running, Argenta poperinge, Etixx en CdV.

En natuurlijk ook voor alle volgers, de beste wensen voor het nieuwe jaar!

See ya,
K.

Het mag gezegd worden dat ik nog steeds trots ben op wat we als team hebben neergezet zo'n twee weken geleden in Belgrado. Zeker ook met deze erkenning van onze Koning en Koningin. Iets wat ik niet had verwacht, maar waar ik als sportman erg trots op ben!

Dat het afzien geblazen zou worden gisteren in Brussel, daar was ik me al goed van bewust. Ieder jaar moet ik daar diep in mijn krachtenarsenaal gaan tasten om de finish te halen. Dit jaar was het niet anders, maar ik was er dan ook op voorbereid. Ik was me er ook van bewust dat deze editie nog wat meer zou 'pieken' dan de andere jaren. Andere jaren bereid ik mijn seizoen op zondag voor in de Bevegemse Vijvers in Zottegem. Dit jaar lieten we die heuvels links liggen om volledig naar Belgrado toe te werken. Belgrado vlak en snel, Brussel heuvelachtig en modderig. Volledige omkeer dus op twee weken tijd. Niet tegenstaande de verkoudheid waarmee ik twee weken liep te sakkeren, was de conditie nog steeds erg goed.

Ik was dus wel klaar voor Brussel. Ik probeerde me goed te handhaven voorin de koers. Goeie start en dito eerste ronde, daarna moest ik stilaan de rol vooraan lossen. Ik ging gezwind bergop, maar moest precies teveel moeite doen om daarvan te recupereren achteraf. Normaal kunnen we recupereren en ons naar beneden laten vallen bergaf, dit jaar stond daar vol wind op kop en werd het zelfs naar beneden werken geblazen. Geen 'kattepis' dus in het Park van Laken. Nummers één (Abdi), twee (D'Hoedt) en drie (Stroobants) van de Belgen waren te sterk, nummer vier (El Hachimi) had ik misschien nog moeten pakken, ook al kwam ik van ver terug! Nu goed, we hebben er deze al terug opzitten en nu kan ik met een goed gevoel een rustigere periode aanvatten.

Ik probeer zo snel mogelijk een overzicht van 2013 online te smijten! Oja en vrijdag zie je me in Meeuwen! Eens kijken of die Limburgers goed sfeer kunnen maken tijdens een corrida ...

Hopelijk tot dan, in Meeuwen en op mijn webstekje!

See ya!
K.

Dat het een feesteditie zou worden had ik vooraf al gevoeld! Maar dit? Nee, niet verwacht! Wat een weelde dit jaar in het Belgische veldloopwereldje! We waren met een kleine, maar hoog kwalitatieve, delegatie aanwezig in de Servische hoofdstad! Geen kenner die daar over zou gaan twijfelen! De drie medailles, zeven top 10 en negen top 20 noteringen geven dan ook de kwaliteit van de delegatie in cijfers weer! Cijfers die sinds zondag voor altijd vereeuwigd zullen blijven in de nationale atletiekgeschiedenis! Allereerste U23 goud, zilveren teammedaille met de senioren mannen (waarvan drie in de top 10), pfoeh! Klasbakken, stuk voor stuk!

Mijn eigen doelstelling was glashelder: mijn steentje bijdragen tot een collectief sterke teamprestatie! Met mijn negende plaats op mijn eerste senioren XC kampioenschap ben ik daar met verve in gelukt, vind ik van mezelf! Weliswaar had ik niet gedacht om dit al klaar te spelen! Ik wist dat ik er ging staan, ook al waren de voorbije resultaten niet zoals de meesten hadden verwacht. We wisten waarmee we bezig waren, ook al hield dat soms wat risico's in! Maar je ziet, wie durft te investeren, kan er later de vruchten van plukken en dat heb ik zondag gedaan! Na Roeselare was het voor mij even nagelbijten, maar eens mijn selectie binnen was, wisten we dat Belgrado top zou worden.

Door mijn vijfde plaats in Roeselare moest ik op de derde rij starten. Geen probleem! Regels zijn regels, dus stond ik mooi achteraan het rijtje. Dat weerhield mij enigszins ook om te snel te starten. Niet dat ik van plan was snel te starten, nee, ik wou nog een bommetje overhouden voor de laatste ronde. Zo liep ik ook 8500m lang, met dat tikkeltje reserve. Ongelofelijk, want ik liep toen al voor een top 10 notering. Elise riep mij toe dat ik voor top 10 liep en kon het haast niet geloven, dit gaf me vleugels en ik ging met een boost de laatste ronde in. Het feit dat ik de hele tijd de toppers nooit ver voor me uit zag lopen en het feit dat we goed meespeelden in het teamklassement natuurlijk ook. Als ik er zo over nadenk is het eigenlijk niet eens zo gek dat ik zo goed was, al die feiten die me mentaal onaantastbaar maakten! Ik wou absoluut die top 10 behouden en dit kostte me achteraf gezien misschien een achtste plek. Ik versnelde te laat om op safe te spelen, maar het was dan ook mijn eerste EXC en dus heb ik nog veel te leren!  

Ik ben vooral blij voor ons team, de ganse delegatie eigenlijk! Kimeli pakt zilver bij de junioren, Hannes ongenaakbaar bij de U23 en wij schreven geschiedenis met onze zilveren teammedaille (D'Hoedt, Abdi, Naert, Bouchikhi, Tijtgat en El Hachimi)!

PJ stelde me achteraf de vraag of ik het niet jammer vond om na zo'n prestatie in de schaduw van de rest te staan?! Goeie vraag, maar mijn antwoord daarop is simpel! Nee! Dit kampioenschap is pure propaganda voor onze sport en dat is veel belangrijker dan mijn eigen succes!

Ik zie jullie gauw terug!
K.