Dat het een feesteditie zou worden had ik vooraf al gevoeld! Maar dit? Nee, niet verwacht! Wat een weelde dit jaar in het Belgische veldloopwereldje! We waren met een kleine, maar hoog kwalitatieve, delegatie aanwezig in de Servische hoofdstad! Geen kenner die daar over zou gaan twijfelen! De drie medailles, zeven top 10 en negen top 20 noteringen geven dan ook de kwaliteit van de delegatie in cijfers weer! Cijfers die sinds zondag voor altijd vereeuwigd zullen blijven in de nationale atletiekgeschiedenis! Allereerste U23 goud, zilveren teammedaille met de senioren mannen (waarvan drie in de top 10), pfoeh! Klasbakken, stuk voor stuk!
Foto: Erik van Leeuwen. Mijn eigen doelstelling was glashelder: mijn steentje bijdragen tot een collectief sterke teamprestatie! Met mijn negende plaats op mijn eerste senioren XC kampioenschap ben ik daar met verve in gelukt, vind ik van mezelf! Weliswaar had ik niet gedacht om dit al klaar te spelen! Ik wist dat ik er ging staan, ook al waren de voorbije resultaten niet zoals de meesten hadden verwacht. We wisten waarmee we bezig waren, ook al hield dat soms wat risico's in! Maar je ziet, wie durft te investeren, kan er later de vruchten van plukken en dat heb ik zondag gedaan! Na Roeselare was het voor mij even nagelbijten, maar eens mijn selectie binnen was, wisten we dat Belgrado top zou worden.
Foto: Erik van Leeuwen. Door mijn vijfde plaats in Roeselare moest ik op de derde rij starten. Geen probleem! Regels zijn regels, dus stond ik mooi achteraan het rijtje. Dat weerhield mij enigszins ook om te snel te starten. Niet dat ik van plan was snel te starten, nee, ik wou nog een bommetje overhouden voor de laatste ronde. Zo liep ik ook 8500m lang, met dat tikkeltje reserve. Ongelofelijk, want ik liep toen al voor een top 10 notering. Elise riep mij toe dat ik voor top 10 liep en kon het haast niet geloven, dit gaf me vleugels en ik ging met een boost de laatste ronde in. Het feit dat ik de hele tijd de toppers nooit ver voor me uit zag lopen en het feit dat we goed meespeelden in het teamklassement natuurlijk ook. Als ik er zo over nadenk is het eigenlijk niet eens zo gek dat ik zo goed was, al die feiten die me mentaal onaantastbaar maakten! Ik wou absoluut die top 10 behouden en dit kostte me achteraf gezien misschien een achtste plek. Ik versnelde te laat om op safe te spelen, maar het was dan ook mijn eerste EXC en dus heb ik nog veel te leren!
Foto: Atlétisme. Ik ben vooral blij voor ons team, de ganse delegatie eigenlijk! Kimeli pakt zilver bij de junioren, Hannes ongenaakbaar bij de U23 en wij schreven geschiedenis met onze zilveren teammedaille (D'Hoedt, Abdi, Naert, Bouchikhi, Tijtgat en El Hachimi)!
PJ stelde me achteraf de vraag of ik het niet jammer vond om na zo'n prestatie in de schaduw van de rest te staan?! Goeie vraag, maar mijn antwoord daarop is simpel! Nee! Dit kampioenschap is pure propaganda voor onze sport en dat is veel belangrijker dan mijn eigen succes!
Ik zie jullie gauw terug!
K.
PJ stelde me achteraf de vraag of ik het niet jammer vond om na zo'n prestatie in de schaduw van de rest te staan?! Goeie vraag, maar mijn antwoord daarop is simpel! Nee! Dit kampioenschap is pure propaganda voor onze sport en dat is veel belangrijker dan mijn eigen succes!
Ik zie jullie gauw terug!
K.
RSS Feed
