IFAM wat? International Flanders Athletics Meeting. Vier jaar geleden had er nog bijna niemand van deze meeting gehoord, dit jaar melden wereldtoppers zichzelf aan bij de meeting director! Dit om in één zin te schetsen wat voor spektakel er komende zaterdag op het programma staat.

Ikzelf koester geen wereldtijd, een tijd waarmee ik vrede kan nemen zal meer dan voldoende zijn! IFAM is het begin van mijn 'juni-drie-luik'; Wat houdt dat in? Als alles verloopt naar wens (lees: als de achillespees mee wil), begin ik in Oordegem met een snelle 1500m. Een dikke week later loop ik in Alphen aan de Rhyn (NED) tijdens de 'Gouden Spike' een 3000m om enkele dagen later opnieuw onze Noorderburen op te zoeken voor de Nijmegen Global Athletics, waar ik mijn eerste 5000m van het seizoen zal lopen. 

Mooie periode voor de deur dus! Tapering voor IFAM is al ingezet! Hopelijk zullen jullie in grote getale aanwezig zijn in het putbosstadion komende zaterdag! 

Tot zaterdag!
K.

Incognito is wel het juiste woord voor mijn optreden in Lokeren. Exact een week na de BvV mocht ik opnieuw aantreden op de blauwe mondo piste van AVLO. Qua weersvoorspellingen mochten we blij zijn dat de voorspelde regenbuien uitbleven. Het zonnetje zat dan wel mooi uit, jammer dat alle disciplines in de clinch lagen met de strakke wind in Lokeren!

Heel erg veel heb ik eigenlijk niet gevoeld van die wind, want zoals ik het al aangaf in de titel liep ik er nogal incognito bij daar in Lokeren! Ik liet me na het startschot wat wegzakken omdat ik de doorkomst tempo's voor 3'40" (zoals vooraf aangeven), nog wat te strak vond. Daarom liet ik enkele atleten passeren en nestelde ik me wat verderop. Achteraf gezien, wat te ver eigenlijk. Daarbij liet ik me enkele keren wegdrummen en kwam ik stukken tekort. De haas plus zijn twee metgezellen (Hamdi/Kimeli) waren al snel gaan vliegen, daarachter vormde zich de rest van het peloton. Daar heb ik vooral een hard werkende Mats Lunders gespot en een sterk finishende Thomas De Bock. Ikzelf liep daar wat 'verloren' achter. Raar, want het tempo lag niet verschrikkelijk hoog gezien de eindtijd van 3'50"04. Gelukkig kon ik weer rekenen op mijn finishbenen om toch nog vierde te worden in de reeks. Enige wat me stoorde was het opnieuw opspelen van mijn achillespees na de race! Ik laat mijn pees deze week opnieuw verder goed behandelen en laat al het lichte schoenwerk in de kast! Al het tempowerk dus 'old school' op mijn Nike Vomero's, haha!

Momenteel komt het er nog niet 100% uit voor mij op wedstrijd. Eerst frustreerde mij dit wat post-race, maar momenteel maak ik me daar totaal geen zorgen meer in. Ik heb een korte voorbereiding met hard trainen gecombineerd en wacht geduldig af tot mijn moment komt! Achteraf gezien ben ik dus wel tevreden met mijn seizoensopener van 3'50"04. Ik ben vooral benieuwd hoeveel ik daar zal vanaf doen op het einde van het seizoen! Want dit is natuurlijk onze bedoeling dit jaar -> basistempo omhoog en met soepel gevoel vlot rond peddelen!

Dit weekend geen wedstrijd! Hard trainen en goed uitrusten voor mijn volgende 'event' ... IFAM Athletics op 1 juni in Oordegem!

See ya!
K.

Het is intussen alweer een dikke week geleden dat ik voor het eerst dit zomerseizoen mijn spikes mocht aanbinden. Echt plezant was mijn eerste kennismaking niet! 
Niet de voorziene 60' richting Namen, maar wel 2h30' deed ik er over om net op tijd in Namen te geraken (lees aankomst 17h45, start gepland om 18h00). Na een wel heel korte opwarming openen in 25"50 aan de 200m was voor mij wat teveel van het goede! Na 200m kon mijn lichaam al beginnen tonnen lactaat te bufferen! Mijn lichaam had toch wel 500m nodig om die overtollige hoeveel lactaat weg te werken en dan de laatste 100m toch nog "goed" te kunnen finishen. Maar 500m op 800m (62,5%) is wel erg veel, daarom moest ik in het naar huis rijden (opnieuw in de file!), mezelf serieus wat gaan opkrikken met mijn verschrikkelijke tijd van 1'57"02! 62,5% van je wedstrijd nodig om te recuperen, dan kun je niet happy zijn! Nu kan ik er mee leven, maar afgelopen woensdag was het wat anders ... haha!

Zondag in Lokeren een verplicht nummertje voor mijn club Eendracht Aalst! Ik wou mijn steentje bijdragen om het maximaal aantal punten binnen te halen. Dit is jammer genoeg niet gelukt, maar ik was weliswaar wel tevreden met mijn tweede plaats. Tactisch liet ik me de laatste 200m ringeloren door de jonge Thomas De Bock. Als een schicht kwam hij over mij en voor ik het doorhad, was hij me al gepasseerd. Ik was dus niet bij de pinken om hem in de buitenbaan te verdringen in de bocht! Zijn verdienste, want hij was erg snel! Ik dacht de laatste 100m nog eens te pushen, maar ik kwam niet dichterbij! Integendeel, de laatste 30m viel ik wat stil, terwijl Thomas tot op de meet zijn strakke tempo behield! Knap! Post race was ik verschrikkelijk ontgoocheld, niet met mijn tweede plaats, maar gewoon met het verloop van de race. De beginfase was zo rommelig en traag dat ik zelf maar de kop nam wanneer ik ergens vooraan kon post vatten.

Niemand die interesse toonde om toch maar iets van tempo in die beginfase te steken. Jammer. Verloren energie en inspanning vind ik dat, wanneer je dan moet finishen in 4'00". Wel heel positief vond ik onze laatste ronde in sub 56", wat best hard is! De laatste inspanning van Thomas kon ik dus niet pareren, maar ik ben blij met de vooruitgang ten opzichte van Namen!

Conclusie? Keep up the good work, want we zijn goed bezig! Ik heb enkel nog wat tijd nodig!

See ya!
K.

Anderhalve week later dan gepland is het zo ver, mijn eerste kennismaking (sinds lang, heel lang) met die overdosis lactaat van een 800m. Eén: het is veel te lang geleden dat ik nog een 800m liep / Twee: iedere 800m die ik in het verleden liep staat als 'traumatisch' in mijn geheugen gekerfd! Jullie nemen het mij dan ook niet kwalijk dat ik hierbij dan ook de hashtag "#suicideday" gebruik? Voorzorgen zijn weliswaar al genomen, donderdag moet ik niet op het werk verschijnen, dus daar kan het al niet mislopen! Enkel dat naar huis rijden van Namen naar Aalst, kan voor mij nog een obstakel vormen woensdag avond! Hoe haal ik het in godsnaam in mijn hoofd om toch op die 800m te starten, haha?! Als ik denk aan eenzelfde scenario waarbij Jan Van Den Broek een 10.000m zou lopen op de piste, krommen spontaan mijn mondhoekjes naar omhoog! Gewoon spontaan, totaal geen slechte bedoelingen bij deze uitspraak Jan, haha! 
Maar voor mij is het gewoon belangrijk weer feeling te krijgen met mijn 'foulé' op de piste en eens anders te gaan verzuren dan tijdens de finale van een CrossCup wedstrijd. Het is een zware balast, 800m lopen met het shirt van Atletiek Vlaanderen, maar zoals Pieter-Jan Hannes het zo mooi kan verwoorden, "Dat is het gewicht van dit shirt ...", zalig toch?!
Mijn doelstelling? Zo diep gaan, dat mij benen de laatste 100m alle kanten zullen uitslaan en dat de eerste die naar me toekomt een "toek op z'n bakkes" kan krijgen van vermoeidheid! (Dat laatste was een grapje, moest dat niet duidelijk zijn)

Om deze periode goed te beginnen loop ik er meteen twee op een week, wedstrijden! Zondag verdedig ik samen met onze black armada de kleuren van Eendracht Aalst tijdens de interclub in eerste landelijke. Eerste landelijke, klinkt totaal niet Eendracht Aalst eigenlijk! Niet? Daarom ... promoveren mannen, haha! Oja, ik loop er alvast de 1500m!

Tot donderdag, want woensdag avond zijn mijn vingers waarschijnlijk nog te verzuurd van de inspanning!

See ya!
K.