Blijven zitten tot aan de meet, dat was mijn plan voor afgelopen zondag. Wie de wedstrijd zag heeft kunnen zien dat ik me weer niet aan mijn plannen heb kunnen houden. Ik kan het niet laten om toch, als de conditie het toelaat tenminste, de wedstrijd mee te gaan bepalen. Onder een dikke laag van verwarmende lichaamscrème had ik in de beginfase behoorlijk weinig last van de kou in Dour. Ronde na ronde waaide die crème precies van mijn lichaam en was ik blij dat ik aan de aankomst mijn dikke jas kon aantrekken. Twee ronden lang liep ik met mijn 'bakkes' open, ik kreeg hem precies niet meer dicht van de kou. Gelukkig moest ik na de aankomst niet meteen een interview gaan geven, dit zou anders voor mooie beelden hebben gezorgd en vooral beelden voorzien van de nodige ondertiteling, haha!

Ik had niet het gevoel over de superbenen van Hulshout te beschikken, misschien kwam dit door het koude weer, maar toch kwam ik weer goed voor de dag. Het draait de laatste tijd gewoon goed. Ik draai soepel rond en kan, in tegenstelling tot de vorige periode, wat mee gaan spelen met de concurrentie. Waarmee ik wil zeggen dat ik er niet bij de eerste de beste versnelling al af lig en moet gaan achtervolgen. Dat geeft wel een goed gevoel. Het gevoel mee te spelen voor de knikkers en af en toe zelf iets te proberen, zorgt er voor dat ik met nog meer vertrouwen toekijk naar het aanstaande BK binnen twee weken. Mijn conditie zit nog niet aan zijn top, dus ik werk nog twee weken verder! Afgelopen zondag was Dame Tasama echt te sterk. De versnelling die hij uit zijn benen schudde was fenomenaal. Daar moest ik wel even gaan passen.

Toch ben ik erg tevreden met wat ik zondag liet zien. De conditie zit al goed en dus kan ik met vertrouwen verder werken naar het BK. Ook voor de CrossCup deed ik een goeie zaak. Daarom kan ik me de komende weken volledig toeleggen op mijn individuele prestatie in Oostende, zonder al te zwaar te gaan cijferen voor het eindklassement. Eén ding is zeker ... wil ik die CrossCup binnenhalen zal ik toch nog een keertje moeten gaan uithalen in Oostende!

Results.

Tot binnenkort.
K.

Afgelopen zaterdag voelde ik al wat ik zou kunnen verwachten van mijn wedstrijd in Hulshout. We hadden de trainingen vorige week ook bewust wat afgebouwd om toch fris aan de start te staan in Hulshout. Blijkbaar heeft dat ook goed uitgepakt, met een - voor even - Vlaamse titel en 25 punten tot gevolg, haha.

Van bij de start was ik bij de pinken en dat bleef ik tot de laatste meters. Dat was ook nodig, want ik moest serieus weerwerk bieden aan Abdelhadi El Hachimi om hem achter mij te houden. Beiden liepen we, denk ik, onze beste cross van het seizoen. Mooie strijd was het zeker en gelukkig kon ik aan het langste eind trekken zondag. De start verliep erg voorzichtig, goed tempo om erin te komen en lange tijd liepen we met alle betere Belgen voorin. Enkel Atelaw Bekele koos ervoor om de kop van de wedstrijd te volgen, wat hem achteraf toch wat zuur opbrak vrees ik. Het werd een echte afvallingsrace, want het tempo schoot iedere ronde de hoogte in. De laatste ronde was er toch eentje om niet snel te vergeten. De ene prik na de andere zorgde er toch voor dat Abdelhadi en ikzelf elkaar geen duimbreed toegaven. Ik dacht toch even dat Abdelhadi moest plooien in de laatste kilometer en begon daar al te versnellen. Niet dus, het werd een erg lange spurt met een laatste 'punch' in de allerlaatste 200m. Deze bleek achteraf ook voldoende om nog als derde het podium mee op te mogen. Mooi meegenomen! Ik werd aanvankelijk ook gelauwerd als de allereerste Vlaamse veldloop kampioen ooit. Jammer genoeg kwam men mij zeggen dat conform het reglement (Ethiopiër, maar aangesloten bij Vlaamse club) de titel naar Dame Tasame ging, die 6" voor mij was binnen gelopen. Kijk, ik lig er niet wakker van! Ik zit met mijn hoofd al in Dour. Daar wil ik opnieuw op niveau presteren.

Voor de Vlaamse knikkers kwamen ook eerst aanvankelijk Pieter-Jan Hannes en Stijn Garain op het podium, achteraf schoof iedereen dus een plaatsje achteruit. Dame Tasame, ikzelf en Pieter-Jan Hannes zijn dus de uiteindelijke medaillewinnaars?! Mooi voor Atletiek Vlaanderen om met z'n tweeën op het podium te staan!

Uitslag.
Interview Sporza + eindspurt.

Tot in Dour!
K.

Team Atletiek Vlaanderen 2013.

V.l.n.r. Axelle Dauwens, Aurélie De Ryck, Hanne Claes, Jeroen D'Hoedt, Thomas Van Der Plaetsen, Lindsey Degrande, Koen Naert, Hannelore Desmet, Hanne Van Hessche, Dario De Borger, Pieter-Jan Hannes en Stef Vanhaeren.

Castellon de la Playa, voor het tweede jaar op rij de gaststad voor het Europees kampioenschap voor clubteams. Tevens ook het tweede jaar op rij dat ik met Eendracht Aalst de mannenploeg mag gaan verdedigen. Eerlijk? In het teamklassement kunnen wij heel weinig gaan zoeken vooraan. Met teams als o.a. Fiamme Gialle (ITA) en Bikila (ESP) staan enkele profteams aan de start. Wat niet wil zeggen dat we onze clubkleuren niet duur gingen verkopen, integendeel! Mits de terechte afzegging van Lander Tijtgat, iedereen wel bekend na zijn 7'56"53 op de 3000i afgelopen weekend, was het bijna onmogelijk om onze teamprestatie van vorig jaar te evenaren! Met een 11de stek in het teamklassement doen we inderdaad 4 plaatsjes minder goed dan vorig jaar. Toch gaf iedereen het beste van zichzelf en moeten we met deze klassering tevreden zijn. De beste teamprestatie werd geleverd door de jongens van AVLO, zij werden knap 5de in hun junioren lichting. Al tien jaar na elkaar staan de dames van DCLA garant voor deelname aan de ECCC, zij werden 8ste. De junioren dames van FLAC verweerden zich ook goed als 10de team.

Individueel had ik niets te verliezen, daarom wou ik eens starten als een bezetene en kijken hoe me dit zou afgaan, haha. Eén ronde of bijna 2km liep ik, op één atleet na, aan de kop. Bij het ingaan van ronde twee moest ik even terugschakelen en werd ik meteen ergens rond  plaats 35 terug op mijn plaats gezet. Misschien iets teveel van het goede zo kort na mijn rust, maar dit was de uitverkoren wedstrijd om het eens te proberen. Een volle ronde van 2km heb ik mezelf moeten redden van de verdrinkingsdood, haha. Na 4km kwam ik er stilaan terug door en haalde wat atleten terug die mij voorbij waren gestormd in ronde twee. Ik zat terug "volledig" fris bij het ingaan van de laatste ronde. Ik kon op een kilometer van de finish terug komen aansluiten bij de groep (5 man) die liep voor plaats 20 (blijkbaar, achteraf gezien toch). De laatste 250m probeerde ik nog eens mijn snelle benen boven te halen en kon ik iedereen van het groepje achter me laten. In al mijn enthousiasme van de eindsprint greep ik nog bijna nummer 19 en 18 ook. Nuja, met bijna koop je natuurlijk niets, haha! Maar ik ben erg tevreden met mijn 20ste plaats! In de breedte was de bezetting dit jaar wat sterker dan afgelopen jaar. Net zoals het parcours nu ook een stuk zwaarder was dan vorig jaar. Door de vele passages gedurende de verschillende wedstrijden werd het harde parcours omgebouwd tot een zandparcours, zwaar dus als je aan een gemiddelde van 3'00"/km aan het lopen bent.

Volgende halte wordt Hulshout, maar eerst straks nog eens Lander Tijtgat vergezellen naar de indoorhal in Gent, al is het maar om te trainen.

Adiós,
K.