Vierde deelname en al de vierde keer als derde aangekomen op het circuit daar in Zandvoort. Deze editie zal me denk ik wel nog enkele jaren bijblijven, vooral omwille van die onvergetelijk kou en stormwind(en). Gevoelstemperatuur van -10 tot -15°C zijn niet meteen de meest optimale omstandigheden om je voor te bereiden op een wedstrijd. Maar soit, we hebben het toch maar gedaan, haha. Van bij de start kozen de twee aanwezige Kenianen het hazenpad. Die waren meteen weg, hielden we wel lang in het vizier, maar zagen we na de passage op het strand niet meer terug. Voor de rest van de deelnemers moest het dus achter die twee gaan gebeuren.

Eigenlijk kan ik wel erg kort zijn over wat er zich precies heeft afgespeeld, qua wedstrijdverloop, daar aan de Nederlandse kust. Na een trage start schoof ik al snel naar de voorste gelederen. Gelukkig waren ook de andere Belgen van goede wil en namen afwisselend De Hondt, Lunders en in het begin ook Weerts wat kopwerk voor zich. Ik probeerde vier maal om weg te geraken met een klein groepje, maar viel steeds alleen. Gekkenwerk in zo'n storm. Daarom liet ik me steeds terug inlopen. Na iedere poging verplichte ik mezelf om het niet meer te doen, gewoon omdat het geen zin had in dit weer. Blijkbaar was mijn aanvalsdrift gisteren toch te groot dat ik het niet kon laten. Maar zoals ik al liet blijken had het geen zin, want de groep in de achtervolging bleef samen. De Nederlander Tom Wiggers mengde zich intussen ook in de debatten vooraan tot plots de Marokkaan Htaibi het vuur aan de lont aanstak net voorbij de 10km. Ik dacht een compagnon gevonden te hebben, maar veel 'dash' zat er precies niet meer op bij hem. Iedereen dus weer samen en toen besloot ik een allerlaatste keer om weg te lopen en mezelf in flarden te gaan lopen tegen de storm in. Dit pakte na de vijfde keer goed uit, want kon voor de vierde keer als derde het podium op in Zandvoort.

Heel tevreden was ik toen Kjell De Hondt, onderweg ook heel ijverig, beslag kon leggen op de vierde plaats. Op zijn "Kjelle D'Hondt's" vloerde hij zijn twee andere metgezellen op de meet. Veel heb ik er jammer genoeg niet van gezien omdat ik meteen naar de kleedkamers ben door gespurt. Ik wou geen kou vangen en besloot daarom mijn wedstrijd nog wat langer te maken tot ik iets warms aan kon trekken, haha. Als mijn aller Elise er niet mocht bij zijn, moet het maar op die manier, haha.

Mooi weekend achter de rug en dus klaar om wat te gaan rusten!

Resultaten.

Ik hou jullie op de hoogte,
K.

Schots, Rousseau, Walem, Hickey, Van Dijck, Mourhit, Compernolle, Van Hooste, Desmet, D'Hoedt, Bekele en Naert ... Naert, fieuw, ik kan het nog steeds niet vatten dat ik mezelf in dit rijtje heb kunnen toevoegen. Alle winnaars uit 31 edities van de CrossCup! Wat een eer om mijn naam hiertussen te mogen zien staan! Ik moet weliswaar nog veel bewijzen om vergeleken te kunnen worden met deze mannen, maar het is een begin en ik ben er trots op!

En die titel dan ... jah ... daar ben ik nog trotser op. Pas de laatste halve ronde wist ik zeker dat de Belgische driekleur voor mij zou zijn. Ik keek twee ronden niet meer om omdat Bashir aan het jagen was en ik mezelf niet druk wou maken. Ik had dus niet meteen door dat ik verder aan het uitlopen was. En vooral de laatste ronde kon ik niet meer omkijken! Waarom? Omdat iedere - niet natuurlijke loopbeweging - zorgde voor verkramping ergens in mijn lichaam, haha. Ik raakte met moeite nog over de balkjes zonder dat mijn hamstring in kramptoestand zou schieten, ik kreeg mijn ogen niet meer dicht omdat mijn lenzen vastgevroren zaten aan mijn oogbol (denk ik), ik kreeg geen deftig woord uit mijn mond omdat mijn 'bakkes' dicht gevroren was, kortom, ik was één ijsklompje aan de meet ... zo koud had ik het. Enkel de laatste halve ronde kreeg ik het wat warmer, omdat ik begon te beseffen dat hij voor mij was! Niemand neemt mij deze nog af!

Ik had dus sterke benen op het juiste moment! Het extreme winterweer deed mij terugdenken aan mij eerste veldlooptitel in 2008 bij de junioren. Daarom liet ik me niet imponeren door alle berichten en foto's die zaterdag het 'World Wide Web' werden ingestuurd. Ik had goed gewerkt en was er klaar voor. Modder of snel parcours, ik had de voorbije manches al mijn zin gekregen met goed beloopbare parcours in Hulshout en Dour, dus mochten de modderduivels ook eens verwend worden. Alle gekheid op een stokje, kampioen en CrossCup winnaar in hetzelfde seizoen. Diegene die daar op gegokt had zou veel centjes gewonnen hebben, zelfs ik zou in die pot niet hebben mogen delen, haha!

Veel meer heb ik eigenlijk niet te vertellen! Nummer één doelstelling voor deze winter hebben we niet gehaald, maar ik kreeg dit in de plaats! En achteraf gezien ben ik hier niet rouwig om! 
Plannen voor komende zomer zijn ook net besproken, dus we zijn alweer bezig met wat nog komen zal ...

Graag wil ik iedereen bedanken voor de mooie woorden en felicitaties! Maar het meest van allemaal wil ik gewoon mijn super madam Elise nog eens bedanken!

Tot de volgende,
K.

Video.
Uitslag.

Vorige week liet ik in het nieuwe Brugse sportmedisch testcentrum Running and More een bewegingsanalyse uitvoeren. 
Dit houdt in dat eender welke atleet volledig wordt gescreend en dat daarna de resultaten uitgebreid worden besproken in het bijzijn van osteopaat Rik Hoste. 
De bewegingsanalyse start met een uitgebreid intakegesprek, waar alle klachten/opmerkingen en toekomstgerichte verbeteringen zullen worden besproken, dit voor de aanvang van het manuele onderzoek. Tijdens het manuele onderzoek doet Rik vooral het werk en haalt hij heel wat essentiële zaken naar boven die tot betere resultaten kunnen leiden in de toekomst. Na de manuele screening passeer je even op de footscan. Daarna is het de beurt aan de atleet zelf om even het beste naar boven te halen tijdens de tests op de loopband. Eerst blootsvoets - daarna met schoenen lopen, met bite - zonder bite in de mond, alles wordt gecontroleerd en uitgedokterd om de beste loopstijl na te streven. 
Bij mij zijn er enkele nieuwe zaken aan het licht gekomen, waar de vermoedelijke oorzaak nog nooit behandeld is geweest. Na het BK gaan we hierop verder werken ... to be continued!

Vind ik wel lachen!