Retro: 2007 - Dit moet mijn laatste 800m zijn geweest!
Anderhalve week later dan gepland is het zo ver, mijn eerste kennismaking (sinds lang, heel lang) met die overdosis lactaat van een 800m. Eén: het is veel te lang geleden dat ik nog een 800m liep / Twee: iedere 800m die ik in het verleden liep staat als 'traumatisch' in mijn geheugen gekerfd! Jullie nemen het mij dan ook niet kwalijk dat ik hierbij dan ook de hashtag "#suicideday" gebruik? Voorzorgen zijn weliswaar al genomen, donderdag moet ik niet op het werk verschijnen, dus daar kan het al niet mislopen! Enkel dat naar huis rijden van Namen naar Aalst, kan voor mij nog een obstakel vormen woensdag avond! Hoe haal ik het in godsnaam in mijn hoofd om toch op die 800m te starten, haha?! Als ik denk aan eenzelfde scenario waarbij Jan Van Den Broek een 10.000m zou lopen op de piste, krommen spontaan mijn mondhoekjes naar omhoog! Gewoon spontaan, totaal geen slechte bedoelingen bij deze uitspraak Jan, haha!
Maar voor mij is het gewoon belangrijk weer feeling te krijgen met mijn 'foulé' op de piste en eens anders te gaan verzuren dan tijdens de finale van een CrossCup wedstrijd. Het is een zware balast, 800m lopen met het shirt van Atletiek Vlaanderen, maar zoals Pieter-Jan Hannes het zo mooi kan verwoorden, "Dat is het gewicht van dit shirt ...", zalig toch?!
Mijn doelstelling? Zo diep gaan, dat mij benen de laatste 100m alle kanten zullen uitslaan en dat de eerste die naar me toekomt een "toek op z'n bakkes" kan krijgen van vermoeidheid! (Dat laatste was een grapje, moest dat niet duidelijk zijn)
Om deze periode goed te beginnen loop ik er meteen twee op een week, wedstrijden! Zondag verdedig ik samen met onze black armada de kleuren van Eendracht Aalst tijdens de interclub in eerste landelijke. Eerste landelijke, klinkt totaal niet Eendracht Aalst eigenlijk! Niet? Daarom ... promoveren mannen, haha! Oja, ik loop er alvast de 1500m!
Tot donderdag, want woensdag avond zijn mijn vingers waarschijnlijk nog te verzuurd van de inspanning!
See ya!
K.
Maar voor mij is het gewoon belangrijk weer feeling te krijgen met mijn 'foulé' op de piste en eens anders te gaan verzuren dan tijdens de finale van een CrossCup wedstrijd. Het is een zware balast, 800m lopen met het shirt van Atletiek Vlaanderen, maar zoals Pieter-Jan Hannes het zo mooi kan verwoorden, "Dat is het gewicht van dit shirt ...", zalig toch?!
Mijn doelstelling? Zo diep gaan, dat mij benen de laatste 100m alle kanten zullen uitslaan en dat de eerste die naar me toekomt een "toek op z'n bakkes" kan krijgen van vermoeidheid! (Dat laatste was een grapje, moest dat niet duidelijk zijn)
Om deze periode goed te beginnen loop ik er meteen twee op een week, wedstrijden! Zondag verdedig ik samen met onze black armada de kleuren van Eendracht Aalst tijdens de interclub in eerste landelijke. Eerste landelijke, klinkt totaal niet Eendracht Aalst eigenlijk! Niet? Daarom ... promoveren mannen, haha! Oja, ik loop er alvast de 1500m!
Tot donderdag, want woensdag avond zijn mijn vingers waarschijnlijk nog te verzuurd van de inspanning!
See ya!
K.