Jullie vragen zich waarschijnlijk af wat ik in godsnaam in Breda ga zoeken? Wel, jullie hebben nog gelijk ook!
Ik was in eerste instantie ook niet van plan om naar Nederland te trekken om een cross mee te pikken tijdens het vele trainen door, maar onvoorziene omstandigheden zorgden ervoor dat ik een weekje vroeger in actie moest komen dan voorzien. Dit jaar had ik na enkele jaren afwezigheid graag nog eens aan de start gestaan in Schoorl. Een 10k wedstrijd door het mooie Schoorl en Groet. Jammer genoeg bleek er zelfs twee maanden geleden geen startnummer meer vrij te zijn voor mij, spijtig, want ik was er dit jaar opnieuw graag bij geweest!
Ik was in eerste instantie ook niet van plan om naar Nederland te trekken om een cross mee te pikken tijdens het vele trainen door, maar onvoorziene omstandigheden zorgden ervoor dat ik een weekje vroeger in actie moest komen dan voorzien. Dit jaar had ik na enkele jaren afwezigheid graag nog eens aan de start gestaan in Schoorl. Een 10k wedstrijd door het mooie Schoorl en Groet. Jammer genoeg bleek er zelfs twee maanden geleden geen startnummer meer vrij te zijn voor mij, spijtig, want ik was er dit jaar opnieuw graag bij geweest!
Nuja, Breda beloofde naar horen zeggen ook wel de moeite te zijn. En dat was het eigenlijk ook wel! Het leek voor mij precies meer op een halve trail dan op crossen, maar soit, dat was ook eens plezant. Van harde stroken waar je met wedstrijdsloefen kon lopen tot stroken waar je 18mm spikes kon gebruiken. Van het voetbalveld tot midden in het bos, waar je over en tussen alle boomwortels heen moest springen. En van een rustige eerste ronde (waar ik overal goed uit mijn doppen kon kijken), tot de chaos na 1km van gedubbelde masters die we moesten gaan inhalen. Achteraf kon ik er wel mee lachen, maar makkelijk is anders als je al niet zo goed kunt zien waar je loopt. Ik denk dat er een foutje geslopen is in de planning, maar missen is menselijk en ik heb mijn poten niet verstuikt, dus stop ik met zagen.
Wedstrijd zelf was relatief rustig. Ik liep de meer dan 11km lange cross op mijn eigen zalige tempo. Het moment dat de latere winnaar Boujataoui aanging was het gevoel even minder zalig en liet ik hem bewust gaan. Hij was beter, punt! Waarom gaan jagen, ik wou mijn eigen race lopen en zorgde ervoor dat ik 's anderendaags alweer goed kon trainen. Ik blijf die sfeer in Nederland echt geweldig vinden! Super vriendelijke mensen, iedereen is er gewoon sympathiek! Het is zeker niet de laatste keer dat ik onze Noorderburen ben gaan opzoeken dit jaar, haha!
Tot de volgende,
K.
Tot de volgende,
K.