Dat ik een goeie voorbereiding achter de rug had, liet ik hier al blijken op mijn blog. Het dan ook gaan waarmaken is altijd een vraagteken. Trainingen geven altijd een goeie indicatie van de vormpeil, maar het moet dan ook nog allemaal meezitten op die ene dag. Toch vind ik een perfecte voorbereiding ook heel belangrijk. Als het tussen de oren goed zit, heb je al wat voorsprong. In Flagstaff kon ik me echt perfect gaan voorbereiden op mijn eerste poging tot kwalificatie voor het komende EK in Zürich. De laatste dagen ginds heb ik mijn eigen programma gevolgd om me klaar te stomen voor Stanford. Iedere atleet bereidt zich op zijn eigen manier voor op een race, ook al moet je dan wat zaken alleen gaan afwerken. Ik kan zeggen dat dit mijn beste stage ooit is geworden, eten-trainen-rusten, zijn de enige dingen die ik afgelopen maand heb gedaan. En of ik klaar was...
Enige probleem was het feit dat ik niet in reeks A geraakte. Ik hoorde er thuis, punt aan de lijn. Achteraf is dat dan ook duidelijk gebleken, maar ja, niets meer aan te doen. Ik heb mijn best gedaan!
Als niemand me kon helpen, moest ik maar alleen op zoek naar de limiet om in Zürich te geraken. En dat heb ik ook gedaan! De haas werd voorzien om tot 4km het tempo te bepalen. Na 5 van de 25 ronden voelde ik dat het tempo aan het zakken was en probeerde ik nog wat te pushen, maar na dik 6 ronden stond ik er praktisch alleen voor. Op aangeven van onze Belgische diehards aanwezig in Stanford liet ik het peloton terugkeren en zette ik me even in derde stelling. Die rondetijden waren te traag om mij te kwalificeren voor Zürich en daarom trok ik terug alleen op pad. Even voor halfweg kreeg ik opnieuw even gezelschap met een goeie ronde van 67", dat draaide ik heel makkelijk rond. Ik dacht even een metgezel gevonden te hebben, maar na 400m was het verval opnieuw te groot aan het worden op het schema richting EK.
Dan probeerde ik het opnieuw maar zelf, en haspelde ik vele eenzame kilometers af. Ontgoocheld, maar met de EK-limiet in het achterhoofd stoomde ik naar 28'34"46, of 2" trager dan mijn PR. Een gemiste kans dus op een geweldig PR in de A-reeks. Ik was zo goed, liep zo gemakkelijk, dat ik er niet meer wil aan denken hoe snel ik zou hebben kunnen lopen in Stanford dit jaar! Jammer, maar zo loopt het leven nu eenmaal! Ooit zal ik wel verstaan waarom ik niet een reeks kon opschuiven, ik geloof immers niet zo in toeval! Dat is nu eenmaal mijn manier van denken, haha! En intussen ben ik alweer met mijn hoofd ergens anders, nog een goeie 5000m placeren in Oordegem op 31 mei!
Als niemand me kon helpen, moest ik maar alleen op zoek naar de limiet om in Zürich te geraken. En dat heb ik ook gedaan! De haas werd voorzien om tot 4km het tempo te bepalen. Na 5 van de 25 ronden voelde ik dat het tempo aan het zakken was en probeerde ik nog wat te pushen, maar na dik 6 ronden stond ik er praktisch alleen voor. Op aangeven van onze Belgische diehards aanwezig in Stanford liet ik het peloton terugkeren en zette ik me even in derde stelling. Die rondetijden waren te traag om mij te kwalificeren voor Zürich en daarom trok ik terug alleen op pad. Even voor halfweg kreeg ik opnieuw even gezelschap met een goeie ronde van 67", dat draaide ik heel makkelijk rond. Ik dacht even een metgezel gevonden te hebben, maar na 400m was het verval opnieuw te groot aan het worden op het schema richting EK.
Dan probeerde ik het opnieuw maar zelf, en haspelde ik vele eenzame kilometers af. Ontgoocheld, maar met de EK-limiet in het achterhoofd stoomde ik naar 28'34"46, of 2" trager dan mijn PR. Een gemiste kans dus op een geweldig PR in de A-reeks. Ik was zo goed, liep zo gemakkelijk, dat ik er niet meer wil aan denken hoe snel ik zou hebben kunnen lopen in Stanford dit jaar! Jammer, maar zo loopt het leven nu eenmaal! Ooit zal ik wel verstaan waarom ik niet een reeks kon opschuiven, ik geloof immers niet zo in toeval! Dat is nu eenmaal mijn manier van denken, haha! En intussen ben ik alweer met mijn hoofd ergens anders, nog een goeie 5000m placeren in Oordegem op 31 mei!
Ik wil ook graag mijn roomies bedanken waarmee ik een goeie maand heb mee samengeleefd! Thanks!
Ook de supporters aanwezig in Stanford, bedankt!
Maar vooral ook mijn eigen madam, Elise! Omdat ze me de kans gaf om mij voor zo'n lange periode te gaan voorbereiden aan de andere kant van de wereld! Bedankt!
Groetjes,
K.
Ook de supporters aanwezig in Stanford, bedankt!
Maar vooral ook mijn eigen madam, Elise! Omdat ze me de kans gaf om mij voor zo'n lange periode te gaan voorbereiden aan de andere kant van de wereld! Bedankt!
Groetjes,
K.