Het mag gezegd worden, ik heb drie mooie jaren achter de rug bij Topsport Vlaanderen. Ik heb soms wel eens gevloekt, maar ben echt heel dankbaar met de kans die ik drie jaar geleden heb gekregen om mijn voltijdse job als verpleegkundige te gaan halveren om me meer te kunnen toeleggen op mijn prestaties als atleet.
Jammer genoeg behoren we als jonge Europeanen niet meer tot het selecte groepje lopers die voorin meespelen op het mondiale niveau. Daarom wordt de kans op ondersteuning ook steeds kleiner en kleiner. Ook op Europees niveau is die trend ingezet en kunnen we niet meer terug. Dus keer ik terug naar de periode waarom ik ben beginnen lopen, omdat ik het graag doe! Voor mij is dit de komende jaren mijn drijfveer om bezig te blijven in de atletiek. Voor erkenning of ego hoeft het niet, ik heb de afgelopen drie jaar mogen ondervinden hoe het voelt om net niet die verwachte top 8 te halen op grote kampioenschappen. Ik ben nu eenmaal een gevoelige jongen, met veel gevoel voor empathie en hoor dus niet echt thuis bij de keiharde killers op het hoogste niveau! Geef mij maar het gevoel om 's morgens zonder enige dwang mijn loopsloefen aan te trekken en enkele kilometers te gaan schoffelen!
Vanaf heden zal ik dus ook terug opnieuw meer in NOH terug te vinden zijn! Wat ik op zich niet erg vind, want ik hou van mijn job. Het enige waaraan ik opnieuw zal moeten wennen is de andere aanpak op trainingsniveau! Een voormiddag in de balneotherapie geeft me niet dezelfde benen als een voormiddag rusten, maar dat deert me niet! Ik wil en zal mijn doelstellingen halen, voor mezelf, niet voor een ander!
Ik blijf dan ook erg gemotiveerd! Ik ben niet zomaar uit mijn normale habitat gestapt en veranderd van club. Ik heb die keuze bewust genomen omdat ik net zoals mijn nieuwe club Royal Excelsior Sports Club Brussels nog sportieve ambitie heb en ik weet zeker dat die club mij hier verder mee in kan steunen, net zoals de Franstalige federatie waarbij ik nu ben aangesloten.
I'll keep you guys posted!
K.hotm
Jammer genoeg behoren we als jonge Europeanen niet meer tot het selecte groepje lopers die voorin meespelen op het mondiale niveau. Daarom wordt de kans op ondersteuning ook steeds kleiner en kleiner. Ook op Europees niveau is die trend ingezet en kunnen we niet meer terug. Dus keer ik terug naar de periode waarom ik ben beginnen lopen, omdat ik het graag doe! Voor mij is dit de komende jaren mijn drijfveer om bezig te blijven in de atletiek. Voor erkenning of ego hoeft het niet, ik heb de afgelopen drie jaar mogen ondervinden hoe het voelt om net niet die verwachte top 8 te halen op grote kampioenschappen. Ik ben nu eenmaal een gevoelige jongen, met veel gevoel voor empathie en hoor dus niet echt thuis bij de keiharde killers op het hoogste niveau! Geef mij maar het gevoel om 's morgens zonder enige dwang mijn loopsloefen aan te trekken en enkele kilometers te gaan schoffelen!
Vanaf heden zal ik dus ook terug opnieuw meer in NOH terug te vinden zijn! Wat ik op zich niet erg vind, want ik hou van mijn job. Het enige waaraan ik opnieuw zal moeten wennen is de andere aanpak op trainingsniveau! Een voormiddag in de balneotherapie geeft me niet dezelfde benen als een voormiddag rusten, maar dat deert me niet! Ik wil en zal mijn doelstellingen halen, voor mezelf, niet voor een ander!
Ik blijf dan ook erg gemotiveerd! Ik ben niet zomaar uit mijn normale habitat gestapt en veranderd van club. Ik heb die keuze bewust genomen omdat ik net zoals mijn nieuwe club Royal Excelsior Sports Club Brussels nog sportieve ambitie heb en ik weet zeker dat die club mij hier verder mee in kan steunen, net zoals de Franstalige federatie waarbij ik nu ben aangesloten.
I'll keep you guys posted!
K.hotm